Co robić, gdy rodzic pada na nos, a kilkulatek ma mnóstwo energii? Ratunkowe pomysły na zabawy dla zmęczonych rodziców

Brzmi zabawnie? Z pewnością. Jednak każdy rodzic przyzna, że miewał chwile takiego zmęczenia, że za możliwość przyjęcia pozycji horyzontalnej choćby na kilka minut, oddałby całe królestwo i pół księżniczki. Czy to w ogóle możliwe, jeśli w tym samym czasie ma pod opieką ruchliwego trzylatka? Jak najbardziej! Choć wymaga to z pewnością (nomen omen) przymknięcia oka i nagięcia sztywnych zasad.

To metoda prosta i sprawdzona. Działa już w przypadku dzieci od 2. lub 3. roku życia. Koniecznie musisz się położyć i przymknąć oko? Daj dziecku długopis i… pozwól mu się „wytatuować”. Kilka, a nawet kilkanaście minut odpoczynku dla rodzica, a jednocześnie dużej frajdy dla dziecka – murowane.

Poza „wykradzionym” czasem na relaks, plus jest taki, że dokładnie wiesz, a raczej czujesz, gdzie jest dziecko i jego długopis. Możesz pozwolić na ozdabianie pleców, ud, łydek, rąk. Z pewnością maluch sprawdzi też, jak prezentują się tatuaże wykonane długopisem na jego własnej skórze.

Minusy? Nie planuj tej zabawy, jeśli czeka cię za chwilę wyjście na zakupy lub z wizytą. Po takim odpoczynku trzeba się będzie solidnie wyszorować. Konieczne mogą być nawet peeling, użycie szorstkiej rękawicy, szczotki.

Jeśli nie nosisz fryzury na jeżyka, to kolejna propozycja, która może zainteresować każdego kilkulatka. Ty możesz leżeć lub bardzo wygodnie siedzieć, a nawet próbować drzemać. Dziecku daj grzebień, szczotkę, spinki, frotki lub gumki, które nie plączą i nie wyrywają włosów. Pozwól się czesać oraz upinać fantazyjne fryzury. To propozycja dla tych rodziców, którzy nie są szczególnie wrażliwi na ciągnięcie za włosy (bo to się zdarzy nie raz) i nie boją się, że ich codzienna fryzura straci fason. Zabawa w fryzjera potrafi zająć dziecko na długie minuty.

- Moja córka, która sporo chorowała i spędzała ten czas nie w przedszkolu, ale z dziadkiem, za jego zgodą i przy pełnej aprobacie, upinała kitki, wiązała kokardki. Siedziała zachwycona na oparciu kanapy z grzebieniem w garści, a dziadek w spokoju oddawał się lekturze. Dziadek miał piękne, siwe loki, więc było co czesać – wspomina Ewa, mama nastoletniej już Darii.

Kolejną propozycją zabawy dla dziecka, przy jednoczesnej szansie na odpoczynek dla rodzica, jest domowy salon makijażu. Wystarczy kilka pędzli do makijażu i paletka kolorowych cieni. Warto zadbać, aby były to cienie hipoalergiczne, najlepiej dopuszczone do użytku przez osoby z wrażliwą cerą, a nawet wyprodukowane z myślą o dziecięcej zabawie. Do takiego salonu dziecko z chęcią zaprosi rodzica niezależnie od płci, bo maluchy potrafią przecież wykonać naprawdę „męski makijaż”.

Jeśli poinstruujemy dziecko, jak powinno używać pędzli, aby nie wbijać ich boleśnie w rodzicielską twarz, wykonanie makijażu powinno być całkiem przyjemne i relaksujące. Jego zmycie nie będzie przysparzało kłopotów. Jeżeli mamy opory związane z kolorowym makijażem, możemy np. namówić malca do wykonania masażu naszej twarzy delikatnym kremem.

Jesteś mamą chłopca, który niekoniecznie pali się do fryzjerstwa czy tatuowania zmęczonego rodzica? Jeśli położysz się na brzuchu i zamienisz się w dużą i nieruchomą wyspę, po której będą mogły jeździć małe resoraki – masz szansę na kilku lub kilkunastominutowy odpoczynek.

Dzieci najbardziej entuzjastycznie reagują na te zabawy, które na co dzień są przez rodziców niekoniecznie mile widziane. To przede wszystkim te zabawy, które generują wszelkiego rodzaju bałagan bardziej skomplikowany niż wrzucenie zabawek do pudeł. Jeśli naprawdę potrzebujemy chwili spokoju i relaksu, małe porządki po zabawie są tego warte.

Prawdziwym hitem są wszelkiego rodzaju mieszanki i miksturki, które dziecko będzie mogło przygotowywać z prostych, kuchennych składników. Potrzebne będzie zabezpieczenie stołu (np. arkuszem folii lub ceraty), taca, kilka niewielkich pojemniczków z mąką, kaszą, ryżem, płatkami śniadaniowymi, kolorowe posypki, torebki herbaty, łyżeczki, kilku pustych miseczek i szklanka wody. Ty odpoczywaj i miej świadomość, że po zabawie trzeba będzie trochę posprzątać, a dziecku pozwól na eksperymenty.

Czym zająć dziecko, które na każdą propozycję samodzielnej zabawy reaguje czarną rozpaczą? Tu sprawa jest nieco bardziej skomplikowana. Można bawić się w szpital i być pacjentem, o którego troszczy się doktor córka lub doktor synek. Można też zamienić się rolami i próbować odgrywać rolę śpiącego bobasa. Nie ma jednak gwarancji, że takiemu kilkuletniemu „rodzicowi” wystarczy cierpliwości na zabawę dłuższą niż kilka krótkich minut.

- Koleżanka opowiadała mi o sposobie, jaki na swoją 5-letnią córkę znalazła jej znajoma. Dziewczynka wymagała ogromnego zaangażowania mamy we wspólną zabawę. Chciała być Kopciuszkiem, a mamie przydzieliła rolę „złej macochy”. Zmęczona mama wpadła na genialny pomysł – jako czarny, bajkowy charakter, poleciła Kopciuszkowi, aby… posprzątał zabawki w swoim pokoju. Zapał Kopciuszka dość szybko opadł. Trzymam ten pomysł jako broń ostateczną, gdyby i mnie spotkała podobna sytuacja – śmieje się Justyna, mama dwójki przedszkolaków.