Ewelina Święćkowska. Dzięki swojej młodszej siostrze jest tu, gdzie jest obecnie

Udział w plebiscycie to oprócz ogromnego wyróżnienia również motywacja do dalszego rozwoju - mówi Ewelina Święćkowska z Przedszkola Miejskiego nr 4 w Grajewie, która zajęła V miejsce w województwie.

Już sama nominacja była dla Niej ogromnym zaskoczeniem, a fakt, że doszła tak daleko, to powód do dumy i niesamowita radość.

- Takie wyróżnienie uświadomiło mi, jak duże znaczenie ma to, co robię. Nigdy w ten sposób o tym nie myślałam, bo wydawało mi się, że nie robię nic nadzwyczajnego. Po prostu wykonuję swoją pracę. Jak widać, pasja ma znaczenie, bo jak robisz coś z pasją, to nie ma szans, by robić to źle - uważa pani Ewelina.

Nasza laureatka nie od razu planowała zostać pedagogiem. Idąc na studia, nie wiedziała, jaki kierunek interesuje Ją najbardziej. - Ze wszystkich ankiet, które wypełnialiśmy u doradców, wynikało, że świetnie sprawdzę się w zarządzaniu i marketingu - i właśnie na takie studia się zapisałam - opowiada. Z miesiąca na miesiąc czuła, że to jednak nie jest Jej miejsce. Aż pewnego dnia poszła odebrać ze szkoły swoją młodszą siostrę, która wówczas chodziła do I klasy szkoły podstawowej.

- Pamiętam moment dzwonka i te wszystkie uśmiechnięte buzie dzieci zbiegających po schodach. Tego samego dnia zdecydowałam porzucić zarządzanie i zapisałam się na studia pedagogiczne. Można powiedzieć, że to dzięki mojej siostrze jestem tu, gdzie jestem - opowiada nam pani Ewelina.

Na drugim roku studiów licencjackich trafiła na praktyki do przedszkola Przedszkola Miejskiego nr 4 w Grajewie, w którym obecnie pracuje. Dzięki temu, że studiowała w trybie zaocznym, mogła również odbyć w nim staż. I tak zaczęła się Jej przygoda.

- Poznałam funkcjonowanie placówki od podstaw: najpierw jako pomoc nauczyciela, a po obronie pracy magisterskiej zostałam zatrudniona na etat nauczyciela. Pracuję od ośmiu lat. Mam stopień nauczyciela kontraktowego, ale w czerwcu kończę staż i podchodzę do egzaminu na nauczyciela mianowanego - wyjaśnia.

W zawodzie pedagoga najbardziej ceni to, że nie pozwala on stać w miejscu. Trzeba się ciągle się rozwijać, dokształcać, ulepszać. Każdy dzień w pracy jest inny, a dzieci nie pozwalają na nudę.