Janusz Wójciak. Wiedzieć, kiedy być łagodnym, a kiedy szorstkim

W przypadku Janusza Wójciaka wybór zawodu nauczyciela był całkowicie świadomy. - Absolutnie nie był to przypadek. Sam fakt, że studiując geografię, wybrałem kierunek nauczycielski świadczył o moich zamiarach - podkreśla. O wyborze zdecydowały cechy tego zawodu - daje olbrzymią satysfakcję.

- Poczucie spełnienia wynika ze świadomości przekazywania uczniom nie tylko wiedzy i umiejętności, ale też określonych wartości, szacunku do drugiego człowieka i jego przekonań, kształtowania zainteresowań i pasji, co może przerodzić się w wybór konkretnej drogi życiowej i zawodowej młodego człowieka, a to oni niebawem będą tworzyć rzeczywistość wokół nas - wyjaśnia.

Z drugiej zaś strony do wyboru tego zawodu przyczyniły się konkretne osoby - rodzice, którzy w trudzie wychowania nauczyli Go dostrzegać wartości, o których mówi. To także nauczyciele, z którymi miał kontakt w szkołach jako uczeń.

- Miałem szczęście do dobrych nauczycieli z pasją. Szczególnie pamiętam swojego polonistę i wychowawcę z podstawówki, a później dyrektora szkoły, w której podjąłem pierwszą pracę pana Adama Borkowskiego, bardzo dobrego pedagoga, świetnego dyrektora, który po podjęciu przeze mnie pracy rzucił mnie na głęboką wodę - opowiada pan Janusz.

Miał wówczas okazję sprawdzić, czy to jest to, co chce w życiu robić oraz możliwość poznania i nauki zawodu nauczyciela w bardzo wielu obszarach funkcjonowania szkoły. W sierpniu tego roku minie 30 lat, odkąd Janusz Wójciak stanął przy tablicy, zasiadając z drugiej strony klasowego biurka jako nauczyciel geografii.

- Często mówię żartem, że moi rówieśnicy już dawno chodzą do pracy, a ja cały czas do szkoły, bo z nią związane jest całe moje dotychczasowe życie zawodowe - śmieje się nasz laureat.

Pierwsze sześć lat pracy to szkoła podstawowa. - Zaczynałem w Szkole Podstawowej nr 43 w Gdyni. Kolejne lata to placówka, w której pracuję do dzisiaj: Zespół Szkół Chłodniczych i Elektronicznych w Gdyni. Od 19 lat pełnię w tej szkole funkcję wicedyrektora. Dwukrotnie ukończyłem studia podyplomowe, pierwsze, by uzyskać kwalifikacje do nauczania dodatkowego przedmiotu wiedzy o społeczeństwie, drugie by poszerzyć kompetencje z zakresu zarządzania oświatą - opowiada o swojej drodze.

Tym, co ceni w swoim zawodzie, jest możliwość przekazywania wiedzy i umiejętności, kształtowania systemu wartości, wpływania na decyzje i wybory. W pracy nie grozi Mu nuda. - Nie ma dwóch identycznych lekcji, dwóch takich samych uczniów, każda minuta w szkole może zaskoczyć czymś nowym i niespodziewanym, co stanowi nowe wyzwanie - mówi i dodaje, że ten zawód wiąże się także z nieustannym rozwojem. - Nauczyciel rozwija ucznia, ale uczeń zmienia nauczyciela. Nauka się rozwija, nauczyciel się więc dokształca. Trafna i celna uwaga ucznia zmusza nauczyciela do myślenia, uczeń zmusza do śmiechu, uczeń zaciekawia swoimi zainteresowaniami i talentami - wymienia.

Co interesujące, zdaniem pana Janusza nauczyciel przebywając na co dzień z młodymi ludźmi, jest mentalnie młodszy od swoich rówieśników, na bieżąco jest z młodzieżową modą, muzyką, gestem czy słowem. Nauczyciel musi czuć się potrzebny, być świadomy, zaangażowany, wiedzieć, kiedy być łagodnym, a kiedy szorstkim, kiedy wymagającym, a kiedy wyrozumiałym.

- Radość i spełnienie to spotkać swojego ucznia po latach, który pamięta, poznaje, radzi sobie w życiu i masz w tym swój maleńki, ale cenny udział. Największa motywacja dla nauczyciela to pamiętać, że jego uczeń przez całe życie będzie go pamiętał takim jakim był przez te kilka lat - zaznacza nasz laureat.

Swój udział w naszym plebiscycie zaczął się od… zaskoczenia. - Oczywiście miłego - podkreśla Janusz Wójciak. Pierwsza myśl? - Dlaczego ja? Przecież jest tylu świetnych nauczycieli wokół mnie - mówi. Sam okres plebiscytu - najpierw etap miejski, później wojewódzki - był dla Niego czasem wielu oznak sympatii ze strony uczniów w szkole, absolwentów odzywających się czasami po latach i wspominających szkołę, miłe słowa od koleżanek i kolegów z pracy.

- Po zakończeniu plebiscytu pojawiły się słowa gratulacji od tych samych osób, było to dla mnie bardzo miłe, choć trochę wprawiające w zakłopotanie - przyznaje pan Janusz.

Zwycięstwo w województwie to dla Niego powód do radości i wielkiej satysfakcji, ale też zobowiązania. - Głosy oddawali przecież uczniowie i ich rodzice, absolwenci, a wiem też o koleżankach i kolegach nauczycielach. Głosy tych pierwszych i drugich oznaczają, że moja wizja bycia nauczycielem i pomysł na realizowanie tego zadania sprawdzają się, że znajdują uznanie w ich ocenach. Głosy tych ostatnich są dla mnie oznaką akceptacji dla moich metod pracy i uzyskiwanych efektów przez własne środowisko zawodowe, to również dla mnie ważne - mówi pedagog.

Prywatnie Janusz Wójciak jest absolutnym entuzjastą świata i przyrody. Nie bez przyczyny naucza geografii. Zapytany o hobby na pierwszym miejscu wymienia pieszą turystykę górską i podróże.

- Bardzo lubię poznawanie naszego kraju, kocham polskie góry, za cel postawiłem sobie odwiedzenie wszystkich polskich parków narodowych i jestem bliski jego realizacji. Oczywiście wyjeżdżam też dalej, poza Polskę, ostatnie kierunki to kraje alpejskie, a więc znowu góry… - śmieje się nauczyciel.

Jego przysłowiowym konikiem jest także meteorologia, a zainteresowania zupełnie pozazawodowe to polska muzyka rozrywkowa oraz książka - koniecznie polski kryminał.