Jedynka za brak pracy domowej? Zobacz jak tłumaczą się uczniowie. Znasz lepsze wymówki?

Zacznijmy jednak od kwestii całkiem poważnej – czy za brak pracy domowej nauczyciel może postawić uczniowi jedynkę? Przepisy nie są w tej materii jednoznaczne. Ustawa o systemie oświaty o pracach domowych nie wspomina. Przepisy wskazują jedynie, co podlega ocenie. Według punktu pierwszego art. 44b Ustawy, nauczyciel może oceniać osiągnięcia edukacyjne i zachowanie ucznia.

Czy zatem praca domowa jest uczniowskim osiągnięciem? Według ekspertów zdecydowanie nie. Jednak prawnicy specjalizujący się w prawie oświatowym przyznają, że zadanie domowe może być potraktowane jako sposób na sprawdzenie osiągnięcia edukacyjnego ucznia. I w razie wątpliwości odsyłają do szkolnych statutów, w których zasady oceniania powinny być szczegółowo opisane.

Sporo wątpliwości, obok wspomnianej pracy domowej, budzi też fakt stawiania niedostatecznych ocen za brak podręcznika lub innych pomocy dydaktycznych. I tu, jak tłumaczą eksperci z portalu Nadzor-pedagogiczny.pl, tych zagadnień również nie regulują przepisy powszechnie obowiązujące, a odpowiedzi należy poszukiwać w statucie konkretnej szkoły oraz wymaganiach poszczególnych nauczycieli.

– Ocenianie wewnątrzszkolne obejmuje ustalanie ocen bieżących, a nauczyciele na początku każdego roku szkolnego informują uczniów oraz ich rodziców m.in. o sposobach sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów, czyli np. jakie zachowania ucznia dotyczące zakresu przygotowania do zajęć skutkują wystawieniem oceny niedostatecznej. Szczegółowe warunki i sposób oceniania wewnątrzszkolnego określa statut szkoły, a więc jeśli ze statutu nie wynika, że nauczyciele nie mogą wystawiać ocen niedostatecznych za brak pracy domowej, brak podręcznika lub innych pomocy dydaktycznych, nauczyciel może w wymaganiach – podawanych do wiadomości na początku roku szkolnego – przyjąć, że za takie zachowania ucznia będą wystawiane oceny niedostateczne, dotyczące ustalenia zakresu przygotowania do zajęć. Należy więc zbadać treść statutu szkoły oraz wymagania danego nauczyciela – zaznaczają prawnicy.

Uczniowska pomysłowość i kreatywność nie zna granic. Najsłynniejszym bodajże usprawiedliwieniem jest znany od pokoleń wykręt o zeszycie zjedzonym przez psa. I choć lata mijają, uczniowie dorośleją, to domowe czworonogi dietetycznych przyzwyczajeń nie zmieniają.

– Chociaż to usprawiedliwienie brzmi zabawnie, gdy chodziłem do gimnazjum, musiałem tłumaczyć nauczycielce, że moje zadanie domowe zniknęło, bo babcia wyprasowała mi zeszyt. Pisałem wtedy zmazywalnym długopisem, którego tusz, jak się okazuje, znikał pod wpływem ciepła. Moja babcia, widząc, że mam pomięte kartki, postanowiła zrobić mi niespodziankę i… wyprasowała zeszyt. Nie muszę dodawać, że wszystkie notatki zniknęły? – śmieje się Mikołaj, dzisiejszy student informatyki.

Podobną historię przytacza Malwina, licealistka:

– Moje zeszyty zmokły podczas ulewy. Mama położyła je na gorącym kaloryferze. Następnego dnia rano miałam zupełnie puste zeszyty – relacjonuje nastolatka. – Na szczęście nauczyciele byli wyrozumiali. Od tej pory jednak wróciłam do klasycznych długopisów, żeby nie ryzykować powtórki takiej sytuacji – dodaje.

Jak zwykle usprawiedliwiają się uczniowie?

– Najczęściej praca domowa jest w zapomnianym zeszycie. Czasami uczniowie tłumaczą się różnymi zdarzeniami losowymi albo rodzinnymi. Staram się dawać im kredyt zaufania, ale jeśli „katastrofy” zdarzają się jednemu uczniowi zbyt często, nie jestem już taka pobłażliwa – mówi Jadwiga, polonistka z warszawskiego ogólniaka.

Oto lista tłumaczeń, które przytoczyli nauczyciele i sami uczniowie, wspominając najzabawniejsze i zupełnie nieprzemyślane tego typu usprawiedliwienia.

• Mój pies zjadł moje zadanie domowe.
• Miałem sen, że odrobiłem zadanie, więc nie musiałem już go robić.
• Nie miałem czasu, ponieważ miałem inne ważne zadania do wykonania.
• Myślałem, że zadanie było dla chętnych.
• Podczas sprzeczki brat podarł mi zeszyt.
• Młodsza siostra zrobiła z mojego referatu wycinanki.
• Mama wyprała mi plecak razem z zeszytem. Jak wyschnie, to przyniosę.
• Pomyliły mi się dni i myślałem, że zadanie jest na jutro.
• Odrobiłem zadanie, ale zapomniałem zeszytu.
• Tata miał mi wytłumaczyć zadania, ale zasnął i nie chciałem go budzić.
• Mama kazała mi się opiekować młodszym rodzeństwem i nie miałam czasu na naukę.
• Jeszcze przed lekcją miałam zeszyt w plecaku, ale właśnie mi zginął, nie mogę go znaleźć...
• Miałem różne wypadki losowe, które uniemożliwiły mi odrobienie pracy domowej.
• Nie czułem się dobrze i musiałem odpocząć.
• Byłem zbyt zmęczony, żeby skupić się na pracy domowej.