Jadwiga Młodowska – dzieciństwo
Jesteśmy w końcówce XIX wieku. Piotrków Trybunalski intensywnie się rozwija. Powstają nowe ulice. Znacząco zwiększa się liczba mieszkańców. Ulice noszą jednak rosyjskie nazwy. Właśnie w tym mieście w 1882 roku przychodzi na świat Jadwiga Młodowska – dziewczynka, która już wkrótce zacznie walczyć o lepszą i mądrą edukację.
Zanim jednak to się stanie, Jadwiga wychowuje się razem ze swoimi trzema siostrami. Jej rodzice: Stefan i Helena są gorącymi patriotami. Dzieci szybko przesiąkają atmosferą panującą w domu. Jadwiga, będąc jeszcze w gimnazjum, organizuje tajne zajęcia z języka polskiego, geografii i historii Polski. Już w młodości zaczyna swoją działalność społeczną, współpracując m.in. z Komitetem Pomocy Więźniom Politycznym.
Pełna pasji młodość Jadwigi Młodowskiej
Jest rok 1910. Jadwiga Młodowska po latach pracy i studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskuje tytuł doktora biologii i chemii, broniąc pracy „Z histogenezy mięśni szkieletowych”. Można by było pomyśleć, że młoda, uzdolniona i wszechstronna dziewczyna zdecyduje się na wybór innej drogi, ona jednak postanowiła zostać nauczycielką.
I tak też zrobiła. Praca pedagogiczna od samego początku była dla niej prawdziwą pasją. Jednak w pierwszych latach swojej nauczycielskiej kariery zrozumiała, że coś musi się zmienić. Chcąc poznać nowinki pedagogiczne i edukacyjne, wyruszyła do Szwajcarii, gdzie przyglądała się temu, jak tam funkcjonuje system oświaty.

Wszelkie eksperymenty i nowe prądy, związane ze szkolnictwem chłonęła jak gąbka. Po powrocie do kraju zdecydowała się na pracę w szkole Marii Ramułtowej w Krakowie, która była otwarta na nowoczesne rozwiązania. Jadwiga Młodowska miała więc szansę rozwinąć skrzydła – poszerzała swoje zainteresowania pedagogiczne. Organizowała wycieczki krajoznawcze. Wspólnie z innymi nauczycielkami wydała poczytną książkę „Pogadanki przyrodniczo-krajoznawcze”. W szkole Marii Ramułtowej uczyła geografii, przyrody i języka niemieckiego.