Spis treści
„Krzyżacy” Sienkiewicza. Najważniejsze informacje o lekturze
- Czas i miejsce akcji: Akcja powieści toczy się w latach 1399 1410 w wielu miejscach. Są to głównie tereny Wielkiego Księstwa Litewskiego, Mazowsza, Małopolski, Wielkopolski.
- Problematyka: „Krzyżacy” opowiadają o konflikcie między Polską a Zakonem Krzyżackim, podkreślając wartości patriotyczne, odwagę i moralność.
- Gatunek: Powieść historyczna z elementami romantycznymi.
- Geneza: Powieść została napisana w latach 1897 1900, w okresie, gdy Polska była pod zaborem pruskim, co wpłynęło na przesłanie utworu.
- Epoka: Pozytywizm
- Rodzaj: Epika.
Znaczenie tytułu powieści Sienkiewicza
Tytuł „Krzyżacy” odnosi się do zakonu krzyżackiego, który stanowi głównych antagonistów w powieści. Henryk Sienkiewicz czerpał inspirację z dzieła „Krzyżacy 1410” Józefa Ignacego Kraszewskiego, które ukazało się w 1874 roku. W okresie pisania utworu Polska była pod zaborem pruskim, co sprawiło, że Sienkiewicz chciał ukazać triumf Polski nad Krzyżakami jako manifest patriotyczny.
Całą lekturę możesz przeczytać w serwisie Wolne lektury.
Najważniejsi bohaterowie w Krzyżakach
W powieści występują zarówno postacie fikcyjne, jak Zbyszko z Bogdańca i Danusia, jak i postacie historyczne, takie jak Wielki Mistrz Zakonu Krzyżackiego Ulrich von Jungingen.
Postacie fikcyjne:
- Danusia Jurandówna
- Jagienka ze Zgorzelic
- Jurand ze Spychowa
- Maćko z Bogdańca
- Zbyszko z Bogdańca
Postacie historyczne:
- król Władysław Jagiełło
- królowa Jadwiga Andegaweńska
- wielki książę Witold
- książę Janusz Mazowiecki
- książę Siemowit IV
- księżna Anna Danuta
- Aleksandra Olgierdówna
- Marcin z Wrocimowic
- Mikołaj Powała z Taczewa
- Zawisza Czarny
- Zyndram z Maszkowic
- wielki mistrz Ulrich von Jungingen
- Kuno von Lichtenstein
Sylwetki bohaterów. Kto jest kim w „Krzyżakach”?
- Zbyszko z Bogdańca: Główny bohater, młody rycerz, odważny i oddany Danusi.
- Danusia: Córka Maćka z Bogdańca, miłość Zbyszka.
- Maćko z Bogdańca: Stryj Zbyszka, doświadczony rycerz.
- Jurand ze Spychowa: Ojciec Danusi, szlachcic broniący swojej córki przed Krzyżakami.
- Komtur Ulrich von Jungingen: Wielki Mistrz Zakonu Krzyżackiego, główny antagonista powieści.
„Krzyżacy”: streszczenie i plan wydarzeń
Plan wydarzeń
- Zbyszko zostaje rycerzem Danusi.
- Zbyszko wyzywa na pojedynek Kuna Liechtensteina.
- Zbyszko zostaje skazany na śmierć za obrazę krzyżackiego posła.
- Danusia ratuje Zbyszka z rąk kata i zostaje jego narzeczoną.
- Maćko zostaje postrzelony przez nieznanych sprawców i wraca do Bogdańca.
- Zbyszko poznaje Jagienkę, a dziewczyna się w nim zakochuje.
- Jagna ratuje Zbyszkowi życie w czasie polowania na niedźwiedzia.
- Zbyszko wraca do Danusi na Mazowsze.
- Jurand nie zgadza się na ślub Danusi i Zbyszka.
- Zbyszko ratuje księżną Annę, de Roche’a i sam zostaje ranny.
- Krzyżacy składają skargę na Juranda.
- Zbyszko i Danusia pobierają się w sekrecie.
- Krzyżacy porywają Danusię.
- Jurand spełnia żądania Krzyżaków.
- Zbyszko wyrusza na poszukiwania porwanej żony.
- Zygfryd mści się na Jurandzie.
- Jagienka spotyka okaleczonego Juranda i opiekuje się nim.
- Jagna i Maćko wyruszają śladem Zbyszka.
- Zbyszek odnajduje Danusię.
- Maćko zostaje jeńcem Arnolda.
- Jurand wybacza Zygfrydowi.
- Danusia umiera.
- Zbyszek żeni się z Jagną.
- Oddziały pod wodzą Jagiełły wygrywają Bitwę pod Grunwaldem.
- Kończy się potęga zakonu krzyżackiego.
Książka „Krzyżacy” to powieść, która osadzona jest w okresie od roku 1399 do bitwy pod Grunwaldem w 1410 roku, ukazuje nam losy polskich rycerzy i ich konflikt z Zakonem Krzyżackim.
Motywy w „Krzyżakach”
- Walka dobra ze złem,
- Patriotyzm,
- Miłość,
- Zdrada,
- Wiara,
- Rycerstwo.
Ważne cytaty z lektury
- Za Polskę, za Chrystusa, za krzyż!
- To był niewinny człowiek, a mimo to go zabito.
- Oto jest ten, który jeszcze dziś rano mniemał się być największy ponad wszystkie mocarze świata.
- W życiu jej coś się skończyło, coś złamało i dziewczyna, chociaż nie bardzo biegła w rozmyślaniu i nie umiejąca wypowiedzieć sobie wyraźnie, co sie w niej dzieje i co się jej wydaje, czuła jednak, że wszystko, czym dotychczas żyła, zawiodło i poszło na marne, że rozwiała się w niej wszelka nadzieja, jako poranna mgła rozwiewa się nad polami, że wszystkiego trzeba się będzie wyrzec, wszystkiego zaniechać, o wszystkim zapomnieć i zacząć życie jakby całkiem nowe. Myślała też, ze choćby z woli Bożej nie było ono całkiem złe, jednakże nie może być inne, jeno smutne, a w żadnym razie nie tak dobre, jak mogło być to, które się właśnie skończyło.