Aneta Wołejko. Jako 7-letnia dziewczynka zafascynowała się angielskim

Aneta Wołejko naucza już od trzeciego roku studiów. Możliwość pracy z uczniami w różnym wieku oraz na różnych poziomach zaawansowania dała Jej jako studentce nieocenioną możliwość wdrożenia wiedzy teoretycznej w praktykę.

- Zajęcia odbywały się głównie późnymi popołudniami lub w weekendy. Bez problemu mogłam więc połączyć zajęcia na uczelni z obowiązkami w pracy. W ostatnim roku objęłam funkcję metodyka szkoły, co w dużej mierze przyczyniło się do poszerzenia moich kompetencji w charakterze lidera grupy - opowiada laureatka II miejsca w kategorii Nauczyciel Roku Szkoły Ponadpodstawowej.

Po studiach wyjechała do Wielkiej Brytanii na dwa lata, gdzie pracowała w biurze. Wróciwszy do Polski, ponownie wróciła do pracy w szkole.

- Dwa lata za biurkiem zaważyły o tym, iż to właśnie szkoła oraz praca z uczniami daje mi o wiele więcej satysfakcji - podkreśla. Od 2015 roku jest nauczycielem Zespołu Szkół Elektrycznych im. prof. Janusza Groszkowskiego w Białymstoku, a od 2019 roku pełni dodatkowo funkcję przewodniczącej zespołu nauczycieli języka angielskiego.

Języki obce lubiła od zawsze. Choć w czasach, gdy była w szkole podstawowej, język angielski nauczany był dopiero od klasy czwartej.

- Gdy byłam w klasie pierwszej, mama zapisała mnie na dodatkowe zajęcia tego języka do klubu osiedlowego. To było coś wyjątkowego! Podręcznik był inny niż nasze szkolne podręczniki. Zwierał mnóstwo zdjęć miejsc, które były tylko w strefie marzeń, z Wielkiej Brytanii oraz Stanów Zjednoczonych. Nauczycielka stosowała niesamowite metody, różne gry i zabawy językowe. Niesamowite było to, z jaką łatwością przychodziło mi przyswajanie nowych słówek, powtarzanie ich w domu lub w szkole na przerwach koleżankom. Jako siedmioletnia dziewczynka właśnie w tamtym momencie zafascynowałam się angielskim - opowiada o swoich początkach z tym językiem obcym.

W pracy nauczyciela ceni nie tylko możliwość obcowania z językiem na co dzień, ale także - a może przede wszystkim - swoich uczniów. To dzięki nim praca ta jest tak wyjątkowa.

Każdy z nich jest inny, każdy ma inne potrzeby, do każdego, na - ile to możliwe- należy podchodzić w zindywidualizowany sposób. To oni są dla mnie niejednokrotnie inspiracją do pracy. To dzięki nim systematycznie pracuję nad sobą, swoim warsztatem pracy – wyznaje laureatka.

– Nie ma nic przyjemniejszego na świecie od osoby, która małymi kroczkami dochodzi do sukcesu, nawet tego najmniejszego. I to wszystko dzięki moim staraniom! We wrześniu i październiku odwiedzają mnie często absolwenci naszej szkoły. Jest to niesamowicie miłe uczucie, że pamiętają, że chcą się podzielić cząstką swojego nowego studenckiego życia, porozmawiać, powspominać - podsumowuje Aneta Wołejko.